Isida Mollaymeri e motivuar nga dashuria

Balerina klasike e Tob-it e ka ushtruar këtë profesion dhe art të vështirë për 14 vjet, dhe sot e mbron me shumë pasion. E suksesshme dhe e famshme për publikun nga spektakli “Dancing with the Stars” ajo flet për Revistën Shqip për zhgënjimet dhe momentet e bukura që ka kaluar, për baletin dhe vështirësitë e tij.

Por a është e dashuruar vajza që shqiptarët e admironin nga ekrani? Cilat janë pasionet e saj? Si është ndërtuar jeta e saj.

Ajo është bërë e njohur dhe e dashur për publikun shqiptar në mënyrë të veçantë nga eksperienca që ka pasur në “Dancing with the stars”. Një garë që vuri në dukje jo vetëm personalitetin e saj si një balerinë të vërtetë, por zbuloi edhe karakterin e saj përkrah vipave konkurrentë.

Me shumë vullnet, kërkuese, dhe më se e talentuar ajo ka qëndruar përkrah tyre duke i stërvitur e përgatitur ata në çdo natë që do të prezantoheshin. Ajo do të spikaste për temperamentin dhe zhdërvjelltësinë e lëvizjeve. E kush mund të jetë tjetër veçse Isida, vajza simpatike dhe më shumë se elegante që dallon menjëherë për buzëqeshjen e ëmbël dhe kaçurrelat biondë.

Isida është një balerinë klasike, e  cila e ka ushtruar këtë profesion dhe art të vështirë për 14 vjet, dhe sot e mbron me zë të lartë e më shumë pasion këtë profesion të saj. Që e vogël ka ndjerë se do të bëhej balerinë një ditë, dhe me të gjitha mënyrat është munduar të kujdesej për veten, duke refuzuar edhe lojërat me fëmijët e lagjes, duke refuzuar ushqimet e rënda e të shijshme, edhe pse për të qenë ajo që është sot nuk i ka kushtuar shumë.

Aspak e sforcuar por krejt natyrale ajo është një balerinë që do të dallohej menjëherë. Jo vetëm pak e përkëdhelur, e brishtë dhe elegante, Isida ndihet si princeshë nën petkun e balerinës.

Por në një bisedë me të lexohet menjëherë thjeshtësia që e karakterizon.  E çiltër dhe pa komplekse, ajo rrëfen dëshirat e saj, pasionet, të vërtetat e këtij profesioni, si dhe stilin e jetës që balerina e “Dancit” bën.

Cili është kujtimi më i bukur që të ka mbetur nga “Dancing”?

 Kujtim i bukur është i gjithë edicioni i “DËTHS” si i pari ashtu dhe i dyti, megjithatë një moment që do veçoja ishte kur kërceva me Ilir Shaqirin që isha e përzgjedhur nga vetë ai. Pastaj do veçoja dhe momentin kur stafi solli Hozen, si të ftuar special. Unë e adhuroja kur kërcente dhe ishte një ëndërr ta shija në skenën tonë.

Po ai më i keqi?

Nuk kam pasur ndonjë kujtim të keq me thënë të drejtën. Spektakli i “Dancing” është një format që në Shqipëri zhvillohet për herë të parë, ndaj si i tillë të krijon vetëm emocione dhe momente të bukura.

Çfarë vështirësie ke hasur personalisht për Dancin sportiv?

S’kam hasur asnjë vështirësi, përkundrazi jam ndjerë goxha mirë dhe e vlerësuar në këtë disiplinë.

Sa ke ndikuar në përzgjedhjen e muzikës dhe në koreografi për kërcimet e ndryshme?

Për përzgjedhjen e muzikës kam ndikuar shumë. Ndërsa përsa i përket llojit të kërcimit nuk kisha mundësi se i përcaktonte stafi. Sigurisht, për koreografinë kam dhënë dhe unë idetë e mia.

Cili ishte kërcimi që të shijonte më shumë? Pse?

Kërcimi “jive” sepse Shpati aty ishte vetvetja dhe unë kënaqesha kur gëzonte dhe nuk lodhesha aspak, sepse ai e realizonte menjëherë. Përkundrazi, kur kërcenim “jive” ne vetëm talleshim dhe bënim shaka me njëri tjetrin.

Mendon se ty dhe Shpatit ju takonte vendi i parë?

Po sigurisht që po…s’është vetëm mendimi im.

Si e quan veten, balerinë klasike apo e dancit sportiv?

Unë jam balerinë klasike, pasi për këtë lloj kërcimi kam studiuar në veçanti. Të tjerat janë thjesht për qejf.

Sa pjesë të jetës i ke kushtuar baletit klasik?

Të gjitha vitet e shkollimit që bëjnë 14 vitet e jetës sime ia kam kushtuar baletit klasik. Edhe tani vazhdoj t’ia përkushtoj akoma.

Kaq vite eksperiencë në skenën e baletit dhe kaq shumë përkushtim, dhe duket sikur vëmendja më e madhe të vjen nga një spektakël kaq masiv. Të vjen keq për këtë?

Jo nuk më vjen keq pasi mendoj se kënaqësinë që ma jep teatri s’ma jep spektakli. Pastaj mendoj se fama krijohet më shpejt në mënyrë komerciale. Ndërsa teatri më jep tjetër pozitë e tjetër reputacion.

Si ishte pikënisja e baletit për ty?

Pikënisja ime ka qenë patinazhi në akull. Ka qenë sporti që adhuroja që kur isha tre vjeç, por meqë këtu s’kishte në moshën pesë vjeçare u futa në balet dhe që prej asaj dite e kuptova që ky do ishte profesioni im.

A e justifikon lodhja dhe sakrifica profesionin e baletit në Shqipëri?

Jo, lodhjen dhe sakrificat nuk i justifikon, sepse në Shqipëri të gjithë artistët jo vetëm balerinët, asnjëherë nuk shpërblehen siç e meritojnë. Arti është shumë i pasur në vlera shpirtërore, por fatkeqësisht nuk ndodh e njëjta gjë në vlera ekonomike. Një artist këtu lodhet shumë dhe nuk merr atë që meriton vërtet.

Cila është pjesa që e ke më shumë për zemër?

Mjelma e zezë tek “Liqeni i Mjelmave”.

E ke menduar ndonjëherë për t’u larguar nga Shqipëria dhe të provoje një skenë të një vendi tjetër?

Po e kam menduar por pastaj kam thënë unë jam me gjithë të mirat këtu, aq më tepër kam një lidhje tepër të ngushtë me familjen dhe e di që do e kisha pafundësisht të vështirë. Këtu jam princeshë, ndërsa atje do isha një njeri i thjeshtë pa asnjë të afërm rreth e rrotull dhe vetëm baleti do ishte jeta ime. Por unë se dua këtë, baleti është profesioni im, është pjesë e jetës sime por jo e gjithë jeta ime.

A është i vërtetë koncepti se balerinat janë vajza të përkëdhelura?

Se di, edhe po edhe jo ndoshta. Unë jam shumë e përkëdhelur nga të gjithë që më rrethojnë por kur vjen puna te profesioni ndryshoj shumë, nga e përkëdhelura kthehem në grifshë dhe këtë ma thonë dhe të tjerët.

Cilat janë ato kënaqësi që duhet t’i shmangësh për shkak të baletit?

E vetmja kënaqësi që kam hequr prej baletit janë lojërat kur kam qenë fëmijë. S’kam lozur kurrë me litar, me top, me peta, me patina a ku ta di unë, lojërat që luanin të gjithë fëmijët e lagjes. Më duhej të rrija në shtëpi se kisha hall se mos më vriteshin këmbët. Në fund të fundit s’mund të them se kam hequr dorë prej çdo gjëje. Shumë gjëra i bëj me vetëdije, derisa mua më jep kënaqësi baleti s’kam pse të mendoj për ndonjë sakrificë të vogël që mund të bëj për shkak të profesionit tim.

Është e mundimshme të mbash trupin në formë?

Jo aspak, të paktën për mua nuk ka qenë fare. Mjafton të kesh vullnet e të jesh e kujdesshme me ushqimin. Nuk besoj se të kujdesesh për veten është e mundimshme.

Sa i rëndësishëm është looku për ty?

Shumë i rëndësishëm do të thoja.

Pëlqen të jesh sportive apo elegante?

Mes këtyre alternativave më pëlqen të jem elegante, por unë si natyrë jam ekstravagante.

Nëse do të fitoje një lotari ku çmimi do ishte një ndërhyrje e kirurgjisë plastike falas, ti në çfarë do të kishe aplikuar?

Tek vetja nuk do ndryshoja asgjë. I urrej operacionet plastike megjithatë në qoftë se do quhej ndërhyrje për rritjen e flokëve do ta bëja sepse i kam ëndërr flokët e gjata. Mua nuk më rriten kurrë.

Sipas mendimit tënd, çfarë u pëlqen më tepër meshkujve te ty?

Se di, ndoshta tipi im.

Po ty çfarë të pëlqen më tepër tek një mashkull?

Sjellja më pëlqen më tepër, sepse meshkujt duket sikur nuk e kanë edukatën apo sjelljen e duhur kundrejt një vajze.

E ke gjetur dashurinë tënde?

Po e kam gjetur.

Është ajo idealja?

Them se po…pavarësisht se jetës nuk i dihet, por mendoj që është idealja.

Si ndodhi që u dashurove?

S’mendoj që ka njeri që mund t’i përgjigjet me saktësi kësaj pyetjeje, megjithatë ka rreth katër vjet që ka ndodhur dhe unë jam shumë e lumtur që më ndodhi. Mendoj se është gjëja më e bukur e cila të motivon për gjithçka, pasi je e mbushur shpirtërisht dhe e gatshme për të përballuar gjithçka.

Është i vërtetë mendimi i përgjithshëm që një djalë bëhet shumë xheloz nëse ka të dashur një balerinë?

Varet nga ai. Pastaj nuk është e thënë, në dashuri gjithmonë ka xhelozi, ndoshta te ne është pak fare më e lartë, por s’mund të them që është e 100 për qind.

A është xheloz i dashuri yt?

(Qesh), po është pak.

Ka ardhur të të shohë në një shfaqje baleti?

Po, kur ka pasur mundësi ka ardhur si në teatër ashtu dhe në shfaqjet e tjera.

Cilët janë “spektatoret e përhershëm” të shfaqjeve të tua?

Shoqëria ime dhe mami.

Nëse do të mbyllje sytë e do të zgjidhje vendin ideal për të pushuar këtë verë ku do të doje të ishe?

Pak rëndësi ka vendi për mua. Thjesht do doja të isha me njerëzit që dua unë, të ndihesha mirë e të pushoja vërtet.