Kohë e humbur para TV-së
Një studim amerikan ka treguar kohët e fundit se televizioni tek fëmijët më të vegjël se dy vjeç, nuk ka ndikim pozitiv tek brezi i ri.
“Nuk kemi gjetur asnjë bazë për dobinë e tij”, shprehet koordinatorja e studimit, Marie Evans Schmidt. Së bashku me një ekip shkencëtarësh të Spitalit të fëmijëve në Boston dhe Harvard Medical School ata vëzhguan 872 fëmijë nga lindja deri në moshën tre vjeç. Studiuesit u bënë fëmijëve vizitë në moshën gjashtëmuajshe dhe tre vjeç. Nënat e tyre dhanë të dhëna mbi sjelljen e fëmijëve kundrejt televizionit.
Në këtë studim, u morën parasysh edhe faktorë të tjerë të zhvillimit si mosha dhe arsimimi i nënës, të ardhurat, gjendja e familjes si dhe seksi i fëmijës, raca, pesha e lindjes dhe zakonet e gjumit. Rezultati: Të vegjlit, të cilët shihnin televizor, nuk treguan përmirësim në zhvillimin gjuhësor dhe motorik. “Aspak televizor për fëmijët më të vegjël se dy vjeç”, është kërkesa e re e pediatërve amerikan të Akademisë Amerikane të Pediatrisë. Ata mendojnë se karakteristikat e nënës, së fëmijës dhe të ambientit ku rritet, luajnë një rol shumë më të madh në zhvillimin e fëmijës.
“Televizioni tek fëmijët konsiderohet si një rrezik në rritje për obezitetin, çrregullime të përqendrimit dhe për cilësinë e keqe (në ulje) të gjumit”, shton Michael Rich. “Prindërit duhet të kuptojnë se fëmijët e vegjël nga televizioni as mësojnë gjë e as nuk nxjerrin ndonjë dobi.
