Kurrë nuk më shkonte mendja të flladitesha me ndonjë mashkull tjetër, pavarësisht se sa isha e kallur. Gjithnjë gjeja ndonjë punë nëpër shtëpi, sa për ta harlisur mendjen.
Pas luftës, burri sikur vonohej më shumë në rrugëtimet e tij dhe gjithnjë e më pak vinte në shtëpi i nxirë katran. Ndonjëherë më shkonte mendja, nëse ai po drejton kamion, apo ndonjë veturë luksoze! Ditë pas dite e javë pas jave, dyshimi në besnikërinë e tij ndaj meje shtohej, e bashkë me të edhe dashuria ndaj tij zbehej.
Një ditë, derisa ai ishte në rrugëtim, unë i futa rrobat e zhyllosura të tij në koritë, sepse atëkohë nuk kisha makinë rrobash. Duke ia kontrolluar xhepat, jo pse jam idiote, por është rregull që t’i kontrollosh xhepat, para se ti fusësh rrobat në ujë, sepse më ka ndodhur njëherë që ia kam “larë” 1000 dinarë të asaj kohe. Në xhep ia gjeta një kondom… Mbeta gojëhapur, por nuk e prisha disponimin. Vetëm mendoja se si të veprojë, kur ai të kthehej.
Herët në mëngjes, burri i botës u kthye në shtëpi. Për çudi, ishte i pastër dhe kishte një dozë parfumi. Ndoshta hunda e tij ishte mësuar me atë aromë dhe nuk e ndjente, por unë e nuhata menjëherë, bile e kuptova se ai parfum ishte i femrave dhe nuk ishte nga ato që kishim ne në tualet. Edhe pse isha e zgjuar, nuk bëja fare zë, për të parë nëse do të më ngacmonte. Burri i botës u fut me kujdes në shtrat që mos të më trazoj gjumin dhe menjëherë ia krisi gjumit. I shkreti ishte i rraskapitur fare. Herëve tjera kur vinte, më zgjonte ngadalë, duke mi futur këmbët mes këmbëve të mia dhe bënim dashuri të mrekullueshme, sepse edhe ashtu mua më pëlqen dashuria në mëngjes. Sapo u thellua në gjumë, unë u ngrita dhe ia nuhata edhe më shumë rrobat, ku u vërtetova se përmbajnë parfum femrash.
Në drekë u zgjua “zotnia” dhe më kërkonte një kafe. Ia solla si përherë, por bashkë me kafenë edhe kondomin.
– Ja, merre këtë se për pak sa nuk e kam futur në ujë – i thash, paksa me qortim.
– Nuk është e mundur… Nuk e di, nuk e di se nga ky nalet në xhepat e mi! – u shpreh si me habi, por që fytyra i humbi fare.
– Nuk kërkova sqarime se nga ky nalet në xhepin tënd, por vetëm të tregova se e shpëtova nga uji. Tjera here, kujdes xhepat ë!? – i flisja sikur të isha një damë e vërtetë. Në fakt unë edhe jam e tillë, por pse fati ka dashur që të martohesha herët dhe të jetoja gjithnjë në krah të burrit, unë nuk kam faj.
Ditët në vazhdim hetoja se ai sillej më ndryshe. Sikur e ndiente një barrë të rëndë mbi supe. Por unë, as që ia zeja në gojë këtë ngjarje. Thjeshtë, sillesha sikur nuk ka ndodhur asgjë. Por, gjatë gjithë kohës u vërtetova se ai po ma luante lojën!
Nga kjo ditë, fillova të mendoja edhe për nevojat dhe kënaqësitë e mia, pavarësisht nëse kjo do të ndodhte me të apo me ndonjë mashkull tjetër. Fundja, kisha shumë oferta, por që asnjëherë nuk e kam “ngrënë”. Menjëherë mendja më ka shkuar tek një djalosh, i cili ishte 20 vjet më i ri se unë, por që shpeshherë i lëpinte buzët kur takoheshim në tregun e perimeve, apo në shitore.
– Do ta provoj me të! – i thash vetvetes.
Edhe pse nuk kisha gjë për të blerë, një ditë u vesha top fare dhe dola në treg. Sikur të më kishte përcjellë frajeri, u gjend afër meje, që në kontaktin e parë që bëra me shitësit.
– Jam në banesë, krejt vetëm sonte. Po ti? – më tha si hajdut djaloshi që shumë kohë më vardisej.
– Tung Luan, çka po bën? – ia ktheva, sikur të mos e kisha dëgjuar se çka më tha.
– Unë veç këtë desha të të them, sepse ika ta kryej një punë. Të presë në banesë, sapo të bie terri – tha shkurt frajeri dhe u largua.
Nuk e kuptoja pse ky djalosh i ri më ishte lyer pikërisht mua, kur e di se ka shumë femra të gjeneratës së vet. Megjithatë, nëpër kokë më silleshin lloj-lloj mendimesh. Ishte vështirë ta luftoja dëshirën që pikërisht me të të shtrihesha në shtrat, ndërkohë që fakti i besnikërisë ndaj burrit plotë 20 vjet, më frenonte fuqishëm. Mendoja, nëse kaq kohë nuk i kam hyrë kësaj loje, s’po i hyj fare.
Megjithatë, dëshira sikur mbizotëronte. U ktheva në shtëpi dhe fillova edhe më tej të ballafaqohesha me ofertën që më ishte fare pranë. Në mbrëmje, rreth orës 22:00, u përvodha dhe shkova te djaloshi im që vërtetë e dëshiroja, por mosha e tij e re, pothuajse djali im, dhe fakti që kurrë skam qenë me mashkull të huaj, më kishte penguar të takohesha.
Sapo i jam afruar derës, ajo u hap. Ai më kishte pritur krejt kohën në derë.
O zot… sapo e ka mbyllë derën, më ka rrëmbyer aq fortë, sa që u ndjeva e ligshtë në duart e tij.
– Zonja ime e ëndrrave… a e din se çdo natë të imagjinoja në shtratin tim? A je e vetëdijshme se sa herë i kam mëshuar me dorë, duke menduar në ty – fliste si i humbur Luani, duke më mbështjellë me duart e njoma dhe të fuqishme, tamam si një luan i vërtetë.
– Ja ku më ke… të shoh se çka do bësh tani – ia ktheva duke belbëzuar.
Më rrëmbeu fuqishëm dhe më dërgoi në dhomën e fjetjes së prindërve të tij, sigurisht për ta shfrytëzuar shtratin e tyre komod për këtë punë. Me shpejtësi filloi të mi heq rrobat, pa demonstruar ndonjë paralojë, apo romantizëm. I hoqi edhe rrobat e veta shpejtë e shpejtë dhe mu fut mes këmbëve. Unë nuk ndërmerrja asgjë. Thjeshtë, isha e shtangur dhe ende ballafaqohesha me mendimet, nëse po bëj “punë” të mirë.
Përderisa mendoja unë, ai ma palosi në vendin e duhur “rroçkën” e tij goxha të madhe dhe të njomë.
– Ahhhhh… O zot sa i shijshëm që je… Ashtu zemër… – fillova të gjëmoja, duke harruar në gjithçka tjetër, për t’iu dhënë kënaqësisë momentale.
– Dridhu zonja ime, dridhu… shijo mashkullin e vërtetë… Ti meriton më shumë kënaqësi – më thoshte Luani, gjithnjë duke i shpejtuar ritmet e tij pompuese.
U bëra çikërr në koçen e tij, që kisha fat ta ndieja brenda meje. Sa më shumë që gjëmoja, ai më shumë më rrëmbente, më shtrëngonte dhe e shpejtonte ritmin, sikur dëshironte të ma gjej fundin. Gjithnjë më fliste se si zonjat e kallin dhe se unë isha në shënjestrën e tij për shumë kohë. Fliste kështu dhe, si për inati që nuk ia kam dhënë deri më tash, më qinte edhe më fortë.
– Ashtu… ashtu çuni im… sa i fortë qenke – murmurisja duke qenë në trans dhe në kulmin e kënaqësisë, të cilën shoferi im për 20 vjet nuk ma kishte ofruar.
– Zonjë… kojshike… të mbusha…. të mbushaaaaaa – bërtiste, pa u hamendur nëse po e dëgjon kush.
– Lirisht… më mbushë… më mbushë… ohhhh lumja unë për ty që të kam kojshi – ishin fjalët e mia gjatë përjetimit të orgazmit të parë.
Jemi gjuajtur bashkë si të vdekur në shtrat dhe për disa minuta nuk kemi folur fare. Unë disi nuk besoja se më ndodhi kjo që më ndodhi, ndërsa ai qëndronte, sikur të ishte penduar që e kishte tradhtuar fqinjin e vet, burrin tim.
– Nuk e di pse, por femrat më të moshuara, sidomos zonjat më çmendin… Sa e sa herë i kam mëshuar me dorë, vetëm kur të imagjinoja në shtratin tim – më fliste Luani.
– Nuk je ti i pari… Një ditë, derisa isha ulur në një kafene, disa djem aty afër meje shikonin femra nga terasa dhe komentonin. Sa u çudita kur më tepër ata i dëshironin ato që ishin më të vjetra – i thash atij.
– O zonja ime… Nuk ka djalosh që të paktën një herë nuk është dashuruar në ndonjë femër më të madhe, qoftë në mësuesen, shefen apo ku ta di unë – ma ktheu Luani im.
U desh ta porosisja që kjo që ndodhi mes nesh, ta mbaj shumë sekret. Por ai djalosh vetëm më shikoi dhe filloi përsëri të më përkëdhelte, duke më thënë se pikërisht këtë e dëshiron edhe ai vet. Filloi të mi thithë ngadalë majat e cicave, pastaj edhe stomakun. Unë u ngjalla edhe njëherë nga epshi, por kësaj radhe e rrëmbeva atë dhe ia puthja gjoksin, pastaj qafën. Përsëri gjoksin dhe në një çast u gjenda tek huri i tij beqar, të cilin e rrëmbeva me dy duart dhe fillova ta përkëdhelja me buzë. Gjatë këtij akti, Luani filloi të shkrihej dhe mi futi dy duart, duke mi rrëmbyer vithet. Pastaj me ma futi kokën mes këmbëve. Ah, sa mirë dinte të më eksitoj. Gjuha e tij u bë si e gjarprit, edhe e gjatë edhe e shpejtë. Për këtë eksitim, unë nuk ia kurseja koçet, e as qyskinë e trashë. Me mjeshtëri dhe afsh e fusja deri në fyt dhe e thithja me krejt fuqinë, derisa e nxirrja nga goja. Luani çmendej nga ky veprim, por nuk më mbeste borxh. Gjithnjë e më fortë mi thithte buzët e pidhit, e që kjo më shpuri në prag të orgazmit të dytë.
– Mjaftë loçkë… mjaftë se më çmende… Eja ma trus fortë se po e lyp – i thash, sikur të isha duke qarë. Pa bërë zë, Luani më ktheu nga prapa dhe… o zot, sa forte më ka shtrënguar për vithe.
E ujdisi mirë majën dhe, qysh e kishte bërë qullë paraprakisht me gjuhë, i rrëshqiti dhe sikur dem ma trusi deri në koçe. Sa herë më kujtohet kjo skenë, më kaplojnë edhe ethet e kënaqësisë. Më ka pumpatur edhe një kohë ashtu furishëm dhe, kur e kam dëgjuar se filloi të ulërij, u përgatita që ta pranoj edhe një mbushje të fortë.
– Ahhhh zonja ime e shtrenjtë… shtrëngoi vithet se të shqeva… Uhhhhh kojshike, sa e nxehtë që je – bërtiste dhe eksplodoi për së dyti thellë në brendinë time.
Unë vetëm i dridhja kukat, duke i ndihmuar që të depërtoj sa më thellë në mua. Në atë çast edhe unë u derdha, sapo e ndjeva llavën e vullkanit të tij.
Gjithmonë e kam imagjinuar një mashkull më të ri se vet, por assesi nuk kam guxuar të marr një vendim të tillë. Kam menduar që ka mbaruar koha e dashurive të tilla për mua. Por, kësaj radhe jam bindur se kurrë nuk është vonë për dashuri, pavarësisht moshës.
Tash e kam ndërprerë me Luanin, sepse më vinte keq t’ia humbja kohën. Mendoj se ai duhet ta gjej një femër më të re dhe të martohet, se përndryshe ai nuk do të ndiente nevojë. Më thoshte se, po qe se unë pranoj të vazhdoj këtë dashuri, ai do ta vazhdonte shumë gjatë lidhjen me mua, pa i shkuar në mendje për martesë.
Kjo ndoshta është histori e turpshme, por ja që më ka ndodhur. Fundja, burri mi ka fajet. Kurrë nuk do e shlyej atë kujtim, i cili më ka ndodhur nga dashuria e Luanit ndaj “plakave” dhe dëshira ime për të përjetuar diçka të këndshme, pasi që e kuptova se burri po më tradhtonte.
Prandaj, asnjë femër apo mashkull nuk e akuzoj, nëse dëfrehen duke ndjerë dashuri reciproke. Njerëz jemi, edhe pse jemi të martuar. Mund të dashurohemi, pavarësisht që kemi dikë afër. Luani më ktheu edhe njëherë në zemër ndjenjën. Për të cilën kam menduar se ka marrë fund për mua.